İçten sesler korosu

Bi süredir kendimi çok kötü hissediyorum. ben kendimi kötü hissediyorum dediğimde işler kötüdür , çok kötü hissediyorum dediğimde berbattır.
depresip bi ruh hali içindeyim ve böyle olmaktan dolayıda kendimi kötü hissediyorum. depresyonun adını bile duyduğumda sıkıntılarım artıyo.
onun için ben iyiyim ben iyiyim deyip duruyordum.
tâki içimdeki sesler korusu susana kadar . 
hiç birinden ses çıkmıyordu. 

oysa her zaman ne yapılması gerektiğini söyleyen bilir kişi konuşup bana bir yol açabilirdi.
 baktı ki dinlemiyorum :
-aaaa yeter artık kalk bişeylerle uğraş bak sıkıntıya üzüntüye zaman kalıyo mu , derdi 
ya da teselli eden canım sesim teselli verebilirdi. 
- vardır bunda da bi hayır boşver sabretmeye çalış , derdi. 
sevindirik sesim : hadi bi çikolata ye bişeyin kalmaz diyebilirdi.
 en kötüsü karamsar olan beni suçlayıp durabilirdi.. 
susmasalardı... 


boşlukta kaldım sanki. 
bazen hep birlikte konuşurlar durumlar çok karışık demektir. bazen en olumsuzu bile konuşsa işime yarar.
ama hep birlikte sustular.


kabul ettim ruh halim hiç iç açıcı değildi . kabul edince herşey daha iyi oldu sanki. savaşmak zor çünkü. 
mutsuz olmak için çok  geçerli sebeplerim var olmaya da devam edecek. 


ama ben mutsuz olmak istemiyorum ki . 
yıllar önce bu kararı verdikten sonra dünyaya bakışımda değişti. mutlu da olsam mutsuz da olsam zaman geçecek , yıllar akıp gidecek ve ben arkama baktığımda bakmak istemeyeceğim :)
mutsuz bi yaşamdan başka bişey olmayacak elimde.


mümkün olduğu kadar güçlü olup elimden geleni yapıp , elimden gelmeyene üzülmemeye çalışarak ve herşeyin benim elimde olmadığını bilerek geçirmeye çalıştım vaktimi. başarılıda oldum sayılır. zaman zaman karanlık tünellere girdim ama hep ışığın hayaliyle yaşadım . 


şimdi böyle söyleme diyor gönlüm ama yürümek istemiyorum . 
neyse ki içimdeki seslerden biri dün geri döndü. tabii son giden ilk gelen oldu. 
dedi ki : domuz gibisin sana bişey olmaz :)
 başka zaman olsa ne düşünürdüm bilmiyorum gülümsemeye başladım. 


kendimi dünden beri daha iyi hissediyorum. yine oturduğum yerden kalkmak istemiyorum ama daha iyiyim sanki. bakalım diğerleri ne zaman geri gelecek .

mutsuz olmak istemiyorum ki ben ...