veda

tamamen tevafuklara dayalı karşılaşmalar , yıllar sonra tekrar karşılaşmalar  akabinde başlayan arkadaşlık

zor günlerinin başlaması...

zor günlerin ardından gelmeye başlayan güzel günler 

ve her şey için teşekkür edip "ablacım  sen bana onu , o günleri hatırlatıyorsun onu unutmak için onu hatırlatan herkesten uzak durmak istiyorum nişanlanmak üzereyim O da öyle istiyor " dedi

anlamaya çalıştım o duyguyu biliyorum çünkü insan çok mutsuz anlarında yanında olan insanları daha sonra görmek istemeye biliyor 

ama içimde bi buruldu

kendimi terkedilmiş gibi hissettim..

bu duygu da tanıdık ...

zeyneb i hatırlattı ...

mutluluk dileyip" dostlar hem iyi hem kötü günler içindir bu duygu ile başetmez yüzleşmezsen her sıkıntılı anından sonra dostlarından vazgeçersen , sıkıntını paylaşacak dostlar bulmakta zorluk çekebilirsin "

deyip vedalaştım...

kuala gibi olduğumdan vedaları hiç sevmem ...

kendimi terkedilmiş gibi hissediyorum..

fotoğraftaki köpek gibiyim...