oysa bir umuttu hep kalbi besleyen ...

şu umut ne tuhaf şey .
istek dışı bir kere.
sen isteyince istediğin zaman bitmeyen eksilmeyen bir duygu.
kırıldığında içinden yoğun üzüntü getiren ama yine de bir taraftan işleyen bir çark gibi.
istediğin kadar körükleyebilirsin ama isteyince silemezsin
hayatını güzelleştiredebilir , yeni başlangıçlar yapmana yoluna devam etmene engel de olabilir... işte bütün mesele bu !!


tam tersi de şüphe dir.
aynı çarklarda işlerler aynı yollarda giderler..
bitti derken yeniden canlanırlar...


şüphe tek taraflı tabii...
insanı yer bitirir.
umut canlı da tutar insanı. 


şarkılar geliyor aklıma ..
"oysa bir umuttu hep kalbi besleyen dayan yüreğim diyen..."


"umutlar yaşlanıp yok olup tükenecek
giden uzaklaştıkça kalan kıymet bilecek "


"bu fırtına durulur mu benden adam olur mu 
benim hala umudum var .."