haberin var mı ?

sınavlarım bitti. 
bu yılı dinlenme aralarımda ders çalışarak geçirdim.
maksadım kafam meşgul olsun üzülmeye vakit kalmasın, beni hayata bağlayan bişeyler olsundu.
fazlası oldu...
insan hayatında herşey birden bire değişiyor..
tatmadığım duyguları da tattım.
amma ve lakin dünya hayatında her şey benim için tadımlık galiba :)
ben kesin suyunu çıkarırım diye böyle sanırım
mutluluğu da mutsuzluğu da zerrelerine kadar hisseden biri için olgunluğunu korumak zor olurdu 
gökteki yıldızlardan, yerdeki papatyalardan, serin esen rüzgardan, akşam güneşine bakmaktan, denizi akarsuları görmekten, sevdiği insanlarla yan yana olmaktan ve bunların çoğunu çok kısıtlı yapıp, dünyayı 4 duvar arasında geçirerek bile son derece mutlu olan biri için hayatın 4 çeker gitmesi belki de benim kadar neşeli bi insan için iyi olmazdı kim bilir. 
kim olduğumu, bu kadar zorlukla iç içe olmasam kendi hayatımı yaşıyor olsam "nasıl olurdum" u merak etmeye başlamıştım. kendi hikayemden çıkalı uzun zaman olmuş kendimi unutmaya başlamıştım.
hatırladım...
ben çok neşeli bi insandım...
ve fakat yolcu olduğumuz bu dünyada "Allah, hüzünlü kalbi sever.." belki de kalbim O nunla birlikte olmazdı bu kadar kim bilir...



not: başlıktaki yazı coşkun sabah ın seyhan ın çok sevdiği !!! şarkısıdır :))
haberin var mı seni çok sevdiğimden 
haberin var mı yüreğimin sesinden... diye devam eden sabah kalktım aklımda dönüp duruyor zaten dalgalı olan kafamı iyice eziyor...